İLK ÖNCE

Var ya hayatta o kadar gereksiz insanlar var ki sen ilk anda anlayamıyorsun.İlk bakışta yüzüne ilk baktığında ona güvenip sonra seni bırakıcağını bilmiyorsun.İlk önce tanışıyorsun hayatında bir yere sahip olacağını bilmeden ama.Sonra iyice tanışıyosunuz ve hoşlanıyorsun onun da senden hoşlandığını öğreniyorsun ve o anda hata yapıyorsun aslında.Sonra çıkma teklifi ediyo kabul ediyosun aylarca konuşuyosunuz gelecekten bahsediyosunuz çok sevdiğini falan söylüyorsunuz uzun yazılar falan filan.Gece 12 lere konuşmalar.Güveniyorsun tabiki.Bağlanıyorsun.Sonsuza kadar sürmiyceğini biliyorsun ama güven söz konusu.Ve aylar geçiyor bitti diyor.Sonra kendine dönüp bakıyorsun başlıyorsun ağlamaya.Neden ben bitti diyemedim neden ben bu kadar salağım nasıl güvendim.Suç bizde arkadaşım.Güvenmiyceksin.Ama nerden bilebilirdik ki böyle beklenmedik bir anda yalnız bırakılmayı ? İşte öyle sonra eski hayatına geri dönüyorsun bundan sonra da kimseye güvenemiyorsun bu kadar